Ὁ χαλές καὶ ἡ μαρμαρώδης ὑγιεινὴ του.

Ἐσχάτως, μιὰ ἔμμονος ἰδέα ἐγεννήθη μοι, δίκην συγκρίσεως τῆς κακῆς μοίρας τῆς ταλαιπώρου ἑλληνικῆς γλώσσης, πρὸς τὰ ἀρχαῖα ...μάρμαρα.

Ἀφ᾿ ὅτου ἡ πτωχὴ Πατρὶς μας, ἔπεσεν εἰς τὰς χείρας τοῦ ἀκατονομάστου, ἐξωλεστάτου καὶ ῥυπαροῦ ἀσιανοῦ γένους, ἡ χρησιμότης παντὸς ἐν αὐτῇ λειψάνου τοῦ ἀρχαίου της κόσμου, ἐκρίθη κατὰ τὰ μέτρα καὶ τὰ σταθμὰ ἐκείνων τῶν κτηνῶν, τῇ ἐπικουρίᾳ βεβαίως καὶ τῶν συναποκτηνουμένων ἰθαγενῶν.

Ἐπὶ πολλοὺς αἰώνας, ὡς γνωστὸν ἦτο τοῦ συρμοῦ ἡ λεγομένη καὶ ἄκρως ὑγιεινὴ ὀκλάζουσα ἀφόδευσις, ἡ λεγομένη καὶ «ἀλατούρκα», ὅπως ὅλα ἐκεῖνα τὰ εὐρωπαϊκὰ μουσικὰ τεμμάχια, τὰ συνοδεύοντα τὰς ποικίλας ὀριενταλιστικὰς φαντασιώσεις, τὰς λογῆς «σοφίας τῆς Ἀνατολῆς», τὰς ...γενικευμένας ἀμφιπλεύρους σαρκικὰς ἡδονάς καὶ κυρίως τὰς ποικίλας χρήσεις τῆς καννάβεως πέραν τῆς σχοινοποιίας καὶ τοῦ ναυτικοῦ ἐξαρτισμοῦ.

Ἡ ὀκλάζουσα ἀφόδευσις ἐτελεῖτο εἴτε ...ἐξοχικῶς εἰς τοὺς λεγομένους τουρκικοὺς ἀποπάτους ἢ χαλέδες, εἴτε εἰς τὰ γνωστὰ βάζ ντέ νουΐ, ἄλλως βυζ. καθήκια.

(χαλές < ἀλβανική halë < τουρκική hala < ὀθωμανικὰ τουρκικά خلا < ἀραβική خلاء (xalā')).

Ἐν Ἑλλάδι καὶ κυρίως ἐν ταῖς ἐξοχαῖς καὶ τοῖς χωρίοις, οὗτοι, οἱ χαλέδες, ἐδέσποζον καθιδρυμένοι εἰς ἱκανὴν ἀπὸ τῆς κυρίως οἰκίας ἀπόστασιν, μέχρις ὅτου ἡ ἐπάρατος στρατοκρατία τοῦ 1967, διὰ νομοθετήματος ἐπέβαλε καὶ ἐκινητροδότησε τὴν κατασκευὴν τῶν γνωστῶν λουτροκαμπινέδων (sic!) ἐντὸς πάσης οἰκίας, πρὸς δόξαν τῶν εὐρωπαϊκῶν λεκανῶν, καθὼς καὶ τῶν λογῆς εὐκοιλίων καθαρτικῶν.

Ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἀκόμη, οἱ γνωστοὶ ἡμῖν χαλέδες,  οὐδεμιὰν σχέσιν ἔχοντες πρὸς τὰς μετέπειτα ἐξ ὀπτῆς γῆς ἐπιδαπεδίους βεσπασιανάς, παλαιότερον ἦσαν βασικῶς ἁπλαὶ ὀπαὶ ἐπὶ σανίδος τινός, τιθεμένης ὕπερθεν περιβαλλομένου ὑπὸ δρυφράκτου ὀρύγματος.

Ἐν αὐτῷ τῷ ὀρύγματι συνεσωρεύετο τὸ παραγόμενον σκώρ, χωνεῦον ἐκεῖ τῇ ἐπικουρία τῶν μετέπειτα γνωστῶν, τόσον ἐκ τῆς βιολογίας, ὅσον καὶ ἐκ τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ, ἀεροβίων μικροβίων.

Ἐνίοτε ἡ ἀστάθεια, ἢ καὶ ἡ προϊούσα σαθρότης τῆς σανίδος τοῦ χαλέ, εἶχον τραγικὰς συνεπείας εἰς τὸν ἀνακουφιζόμενον, ὅστις παταγωδῶς -καὶ οὐχὶ ἡρέμως ὡς ἡ Ἑλλὰς κατὰ τὰς ἐσχάτας δεκαετίας- ἐβυθίζετο εἰς τὰς ἑαυτοῦ καὶ τὰς τῶν ἀλλοτρίων ἀκαθαρσίας.

Μὴ φαντασθεῖς ὅμως, φιλέρευνε καὶ ὑπομονητικὲ ἀναγνῶστα, ὅτι ὅλοι οὗτοι οἱ ἀπολίτιστοι ἠγνόουν πᾶσαν ἔννοιαν ὑγιεινῆς!

Τοὐναντίον, εἶχον ἐκμάθει ἐκ τῶν παλαίποτε ἰθυνάντων τὸν πολιτισμὸν Ῥωμαίων, τὴν χρῆσιν τῆς ἀσβέστου.

Οὕτω, ὅτε ὁ βοθρόλακκος ὑπερέβαινε τὰς χωνευτικὰς του δυνατότητας, τὰ δὲ ταλαίπωρα κοπροφάγα μικρόβια ἠδυνάτουν -ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸν ἀκαταπόνητον νεοέλληνα τηλεθεατήν- νὰ ἀφομοιώσουν τοσοῦτον σκώρ, συχνάκις ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ τοῦ κοπρῶνος ἐρρίπτετο ξηρὰ ἄσβεστος, ὡς ἄλλοτε ἐσκορπίζετο πούδρα ἐπὶ τῶν φθειριωσῶν κεφαλῶν τῶν Γάλλων εὐγενῶν, ἢ αἱ ποικίλαι ὑπερθετικαὶ προσφωνήσεις τοῦ τύπου «Ἐντιμότατε», «Σεβασμιώτατε», «Ἐξοχότατε» εἰς διαφόρους καμποτίνους καὶ ταρταρίνους τῆς ἐπιφανείας τῆς κοινωνίας μας.

Ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς σανίδος καὶ τοῦ περιβάλλοντος ταύτην χώρου, τοῦ συχνάκις ῥαντιζομένου εἴτε ἐκ τῶν ψεκάδων τῶν προαιωνίων συνοδῶν τοῦ σκατὸς ἀνθρωπίνων προϊόντων, εἴτε ἐξ ἀστόχων ἐν γένει κενώσεων, ἐγένετο χρῆσις τῆς ἀσβέστου, ὑπὸ τὴν πολτώδη αὐτῆς μορφήν, τὴν γνωστὴν καὶ ὡς ὑδράσβεστος.

Δικαίως θὰ ἐρωτήσῃς ὅμως φίλε ἀναγνῶστα, «ποία ἡ σχέσις τῆς ταλαιπώρου ἑλληνικῆς γλώσσης, πρὸς τὰ ἀρχαῖα μάρμαρα;».

Μάθε ῥέκτα ἀναγνῶστα, ὅτι ἡ ὑψίστης ποιότητος ἄσβεστος παράγεται ἐκ τοῦ μαρμάρου καὶ μάρμαρα εἶχον αἱ Ἀθῆναι ἄφθονα, μὴ χρειαζομένης οὕτω τῆς Πεντέλης καὶ πάσης ἄλλης κοπιώδους πηγῆς ἀσβέστου.

Οὕτω, διὰ τοὺς ἐν Ἀθήναις κατοικούντας κατὰ τὴν ὀθωμανοκρατίαν, ἕν πλῆθος μαρμαρίνων κατασκευῶν ἀκαθορίστου χρήσεως, ἠδύναντο ἀσβεστοποιούμεναι νὰ ἐξυγιειάνουν τοὺς ἀποπάτους καὶ τοὺς χαλέδες των.

Ἀκούσας πρὸ τινων ἡμερῶν κάποιον ἐκ τοῦ ὄγκου του τεκμαιρομένης ὑψηλῆς κοπροφορίας λειτουργόν, ἐκ τῶν σιτιζομένων ἐν τῷ πρυτανείῳ (τουρκιστί, ἀχμάκ μπεζαχτᾶ), νὰ ἐκθέτῃ τὰς ἀπόψεις του περὶ τὴν χρησιμότητα τῆς γλώσσης ἡ ὁποία ἠκούετο ὅταν ἐν τῇ χώρᾳ ἡμῶν ἐκατοίκουν οἱ μυστηριώδεις Ἕλληνες, αὐτομάτως ὁ νοῦς μου ἐπέταξεν εἰς τοὺς ...χαλέδες καὶ εἰς τὰ ἀρχαῖα μάρμαρα ὡς πρώτην ὕλην τῆς ἀσβεστοποιίας.