Ἰουκίο Μισίμα. Μεταμόρφωσις καὶ Ἀλλαγή.

 

Ὁ μέγας Ἰάπων ξιφομάχος, ποιητὴς καὶ αἰσθητικὸς φιλόσοφος Ἰουκίο Μισίμα (1925-1970) εἰς τὸ σπουδαῖον ἔργον του «Ὁ Ναὸς τοῦ Χρυσοῦ Περιπτέρου», περιγράφει μὲ τὸν δικὸν του τρόπον τὴν ἀιδιότητα τῶν Φυσικῶν Νόμων, χωρὶς νὰ τοὺς κατονομάζῃ καὶ τὴν ἀμεταβλητότητά των ὑπὸ τὸ κράτος τῶν νομιζομένων ὡς πανισχύρων γνώσεων.


«Αὑτὸ τὸ ὁποῖον μεταμορφώνει τὸν κόσμον εἶναι αἱ γνώσεις.
Ξέρετε τὶ ἐννοῶ; Οὐδὲν δύναται νὰ ἀλλάξῃ ὅ,τι δήποτε ἐντὸς τοῦ κόσμου αὐτοῦ.
Αἰ γνώσεις μόναι εἶναι ἱκαναὶ νὰ μεταμορφώσουν τὸν κόσμον, καθ᾿ ᾦ χρόνῳ τὸν ἀφήνουν ἀκριβῶς ὡς ἔχῃ!
Ὅταν ἀτενίζετε τὸν κόσμον μετὰ γνώσεων, συνειδητοποιεῖτε ὅτι τὰ πράγματα εἶναι ἀπαράλλακτα καὶ συγχρόνως σταθερῶς μεταβλητά...».


ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
Μὲ ἰαπωνικὴν λιτότητα ἐκφράσεως ὁ Μισίμα τονίζει μιὰν ἐκ τῶν συνηθεστέρων φρεναπατῶν πολλῶν ἐπιπολαίων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τὴν μεταμόρφωσιν (μετά-μορφή) ὡς ἀλλαγήν.

Τὸ θαμιστικὸν ῥῆμα εἶναι ἀλλάζω καὶ προέρχεται ἐκ τῆς ἀντωνυμίας «ἄλλος», ἥτις ἐκφράζει ποιοτικὴν ἑτερότητα.
Ἡ ψυχὴ (πεταλούδα) εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς σταδιακῆς διαδικασίας διαδοχῆς μορφῶν, ὅμως πάντοτε εἶναι ἡ ίδία ὀντότης, ἡ ὁποία μετα-μορφοῦται λόγῳ τῆς ἀιδιότητος καὶ τῆς ἀναποδράστως γενικῆς καὶ διαχρονικῆς ἰσχύος τοῦ Νόμου τῆς Ἐξελίξεως.

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ΕΠΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΣ:
Θαμιστικὸν εἶναι τὸ ῥῆμα μὲ κατάληξιν -άζω, ἡ ὁποία ἐκφράζει ἐπαναληπτικότητα καὶ συνέχειαν. (π.χ. πελάζω, συχνάζω, μονάζω, διαβάζω καὶ δυστυχῶς ...κουράζω).