Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Γιὰ ὅ,τι στὴ ζωὴ μας μένει ἀτέλειωτο...

                                   Οὗγος φὸν Χόφφμανσταλ 
Hugo von Hoffmanstahl (1874-1929)
Στὴν Χ.

Die Beiden (1896)
Sie trug den Becher in der Hand
— Ihr Kinn und Mund glich seinem Rand —,
So leicht und sicher war ihr Gang,
Kein Tropfen aus dem Becher sprang.

So leicht und fest war seine Hand:
Er ritt auf einem jungen Pferde,
Und mit nachlässiger Gebärde
Erzwang er, daß es zitternd stand.

Jedoch, wenn er aus ihrer Hand
Den leichten Becher nehmen sollte,
So war es beiden allzuschwer;
Denn beide bebten sie so sehr,
Daß keine Hand die andre fand
Und dunkler Wein am Boden rollt.

Ξεδιάντροπη Φρεάντλους Ἀπόδοσις. 



ἱ Δύο".
ΕΚΕΙΝΗ
Τὸ κρύσταλλο στὸ χέρι της κρατοῦσε
Κι᾿ εἶχε λαιμὸ καὶ στόμα στοῦ κρυστάλλου τὴ μορφή.
Μὲ βῆμ᾿ ἀνάλαφρο καὶ στέριο πρὸς ἐκεῖνον προχωροῦσε,
Χωρὶς μιὰ στάλα κάτω νὰ χυθῇ.

 ΕΚΕΙΝΟΣ
Μὲ χέρι ἀνάλαφρο συνάμα καὶ γερό,
Καβάλα ἐρχόταν σ᾿ ἄτι νεαρό.
Ποὺ ἥρεμα τὄκαμε γιὰ λίγο νὰ σταθῇ,
μπροστὰ στὴ νιὰ, τρεμάμενο, θαρρῶ.

Η ...ΣΠΟΝΔΗ
Σὰν ἅπλωσε ἀπ᾿ τὸ χέρι της τὸ κρύσταλλο νὰ πάρῃ,
Καὶ στῶν δυονῶν πόσο βαρὺ τὸ χέρι τους ἐφάνη!
Κι᾿ οἱ δυὸ τους νοιώθωντας μιὰ ῥίγη περισσή,
Τὰ χέρια τους νὰ σμίξουνε ἀδύνατον ἐστάθη.
Καὶ τὸ ᾿ματόχρωμο κρασί,
Στὸ χῶμα πέφτοντας, ἄδικα ἐχάθη.

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Τὸ μπρούτζινον στέμμα.

Πρ λίγων τν γένετο ν τ θνικ Πινακοθήκ, κθεσις π τν τίτλον «θήνα-Μόναχο». ντς προθήκης ξετέθησαν τ κοσμήματα το στέμματος το ειμνήστου βασιλέως θωνος. Παρετήρησα τότε τι ατ σαν ξ ἐπιχρυσωθέντος ρειχάλκου (μπρούντζου), μάλιστα τόσον τ στέμμα, σον κα τ σκπτρον φερον κα τινα στοιχεα ξειδώσεως...
20-12-1959. Μετ 107 τη, Γερμανο διπλωμάται, παραδίδουν τελετουργικς,ες τν βασιλέα Παλον, τ Στέμμα, τ Σκπτρον κα τ Ξφος το θωνος

Πολς κατ καιρος λόγος γίνεται περ τς περιφήμου «λληνικότητος», διαφόρων προσωπικοτήτων, μπλακεισν ετε πολιτικς ετε πολιτειακς ες τν στορίαν το τόπου μας. 
Τώρα βεβαίως, δι τς πεκτάσεως κα ποδόσεως τς «τιμς» το θαγενος π το συγχρόνου Καρακάλλα τς πατρίδος μας, ες πάντα προστυχόντα κάτοικον ατς, λα τατα καθίστανται περιττά...
(ΣΗΜ.:
ατοκράτωρ Καρακάλλας το κενος ποος, προκειμένου ν καλύψ τὰς σπατάλους ἀνάγκας του, πεξέτεινε τν πόδοσιν τς διότητος το ωμαίου πολίτου καθ᾿ πασαν τν πικράτειαν, στε ν δρέψ φόρους).
είμνηστος βασιλες θων λοιπν δν το «γνήσιος λλην», το Βαυαρός. ρθόν!
Ἀλλὰ καὶ ὁ τελευταος κα ρωικς βασιλες τς λληνορωμαϊκς ατοκρατορίας, Κωνσταντνος Δραγάσις Παλαιολόγος, κ μητρς το Σέρβος. Παρ τ πλευρ του τότε γωνίσθησαν πρ πατρίδος ο μ λληνες ωάννης ουστινιάνης κα Νικόλαος Βάρβαρος, Γενουήσιος κα νετς ντιστοίχως. 

Ο πλεστοι «λληνες» εγενες τς Βασιλευούσης τότε, ς κα ο «γνήσιοι» λληνες πόγονοί των σήμερον, σχολοντο κυρίως π το θέματος τς κπορεύσεως το γίου Πνεύματος...
πρτος κυβερνήτης τς λλάδος, ωάννης ντωναμαρία Καποδίστριας, γεννήθη νετς πήκοος κα το κ πατρς, κροατικς καταγωγς.
ποιητς το θνικο μας (κόμη) μνου το ξ πωτάτης καταγωγς κ Σαλέρνου τς ταλίας.
«ἐθνάρχης» λευθέριος Βενιζέλος γεννήθη θωμανος πήκοος, πιθανς δ νετικς καταγωγς. «θνάρχης» Κωνσταντνος Καραμανλς sr. γεννήθη θωμανος πήκοος.
μέγας λαϊκς γέτης νδρέας Γ. Παπανδρέου, το κ μητρς πόγονος Πολωνολιθουανοῦ εγενος, το Σιγισμούνδου Μινέικο.
πρτος συνοπτικς στορικς μας, Κωνσταντνος Παπαρρηγόπουλος γεννήθη θωμανος πήκοος. πατρ του σφάγη ν Κωνσταντινουπόλει κατ τ γεγονότα το 1821.
διος περ τ 1844 ζν κα ργαζόμενος πλέον ν λλάδι, πελύθη κ τς θέσεώς του ...ς τερόχθων, δι το παισχύντου νόμου τς τότε ναθεωρητικς βουλς, ποος χώριζε τος κατοίκους τς λλάδος ες γνησίους λληνας κα ες τερόχθονας. (σχέτως ν ο πλεστοι, ς ο πρόγονοί μου δραοι, «γνήσιοι λληνες» ...λβανοφώνουν).
Βαυαρς θων φέρων φουστανέλλαν κα τουζλούκια μετ τς λδεμβουργιανς συζύγου του φερούσης κουλουριώτικην νδυμασίαν, διώχθη π «γνησίων» λλήνων πολιτικν, φερόντων μίψηλον πλον κ Λονδίνου κα γαλλικς εδιγότας. Κάτι παρόμοιον συνέβη κα ες τν διαπρεπέστερον ποιητν το 19ου αἰῶνος τν λόρδον Γεώργιον Βύρωνα, ποος ἀπέθανε κακῆν κακῶς ν Μεσολογγί φέρων σουλιωτικν νδυμασίαν, καθυβριζόμενος π πολλν ς κίναιδος κα πράκτωρ τν Βρετανν...
Κα
ξώσθη πένταρος θων, κομίσας ν λλάδι ὀχετὸν βαυαρικοῦ χρυσοῦ.  μέσ το πατρς του περιθάλψας, σπουδάσας κα ποκαταστήσας κατοντάδας πτωχν λληνοπαίδων. Σύμπασα σχεδν θνικ μας Σχολ τς Ζωγραφικς κα τς Γλυπτικς, νδρώθη ν Μονάχ. Βρυζάκης, Λύτρας, ακωβίδης, Βολανάκης, Γύζης, σπούδασαν κα λαμψαν δι τν χρημάτων το Βαυαρο βασιλέως.

ν πτωχεί ξόριστος θων, ζη ν Βαυαρί, σιτιζόμενος δι μηνιαίου μβάσματος το βασιλέως δελφο του Μαξιμιλιανο, κατώτερον το μισθο νς Βαυαρο πουργο. καμεν μως οκονομίας! Τν πεσκέφθη, ὁλίγον πρὸ τοῦ θανάτου του,  πρέσβυς μας αγκαβς κα τν νημέρωσε περ τν δραματικν ξελίξεων τς «Μεγάλης Κρητικς παναστάσεως» (1866).
1865. Ἡ τελευταία φωτογραφία.  Ἐξόριστος καὶ (ὄχι μόνον ἐνδυματολογικῶς) ἀμετανόητος.

«
φαίνετο ρρωστος», σημειώνει διπλωμάτης, «τρεμεν λίγον, κ τς μφανος σθενείας, μήπως ἐκ τς συγκινήσεως δι τ γεγονότα πο το φηγούμην; Διὰ τὸ Ἀρκάδι, τοὺς καταδρομεῖς μας. Συντόμως λύθη πορία μου. Μ δάκρυα μεγαλειότατος ξήγαγε π να χαρτοφύλακα μίαν πιταγήν. Σημειώσας τ ποσόν ...., πέγραψεν.
ν χω λλα χρήματα πιά. Ν τ δώσς στν δελφν μας τν Γεώργιον
(νν. τν νέον βασιλέα τς λλάδος). Δι τν Κρήτην μας»...
Κατόπιν το
ζήτησε τοτο ν μν ποκαλυφθ πρ τς λυτρώσεως τς Κρήτης, δι ν μ δημιουργηθον προβλήματα ες τν Γεώργιον.
θων δν πώλεσε τν θρόνον του πειδ δν εχε διάδοχον. Οτε πειδ δν τν γάπα λαός. θρόνος του εχεν δη χαθε δέκα περίπου τη πρ τς κθρονίσεώς του, τε υοθέτησε ς πίσημον πολιτικν του τν «Μεγάλην δέαν», τν ποίαν π πλο ητορικο πυροτεχνήματος το Κωλέττη, μετεσχημάτισεν ες πίσημον πολιτικήν. Μίαν πολιτικν ποία μελε ν ταφ τελικς μετ το πλέον τραγικο κα λαοφιλος βασιλέως το 20ου αἰῶνος, το Κωνσταντίνου το α΄. πόλεσε τν θρόνον συναπολέσας τν «κτίμησιν» τν γγλων, ο ποοι εχον τν παίτησιν οτος ν πολιτεύηται ς «Βασιλες τς λλάδος», ν διος θεώρει αυτν «Βασιλέα τῶν Ἑλλήνων».
ς «Βασιλεὺς τῶν Ἑλλήνων» πραγματοποίησε κενον τ συγκλονιστικν ταξίδιόν του ες τν Σμύρνην http://www.kryphoscholio.com/istoria/kingottosmyrna.html δι το ποίου τόσον νεψύχωσε τος σκιαγμένους κόμη τς μεγάλης σφαγς το 1821 ὁμογενεῖς μας. Δι᾿ ατν τν σφαγν οδες μιλ, διότι τότε δν εχομεν «συνωστισμούς» πως τ 1922.
Ο
βασιλες τς λλάδος σαν «ξένοι», μάλιστα κατ γνωστν κφρασιν τν «προοδευτικν», «ξενόφερτοι».
Βεβαίως ε
ναι σχετικς δύσκολον ν νακαλύψς θαγεν βασιλέα ες οονδήποτε ερωπαϊκν κράτος. θαγενες μονάρχαι νδημον κυρίως ες χώρας τν ...λλων πείρων.
μως ΠΟΤΕ Ἕλλην βασιλεύς, προκειμένου ν περισώσ τν θρόνον του δν στρεψε τ πλα κατ το λαο του, κόμη κα ταν λας ατς τν γάπα κα τν θελεν, λλ δν τν θελον κενοι –ξένοι κα θαγενες- ο ποοι χουν τ δικ των σχέδια.
φυγεν μαχητ θων τ 1862. Παρητήθη Κωνσταντνος Στρατηλάτης το 12-13, ταν ἐπεκράτησε τὸ ξενοκίνητον πραξικόπημα τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τ γγλογαλλικ πυροβόλα στόχευσαν τς θήνας τ 1916.
φυγεν Κωνσταντνος β΄, ταν οἱ ἐπίορκοι ἡγέται τοῦ στρατοῦ μας ἠρνήθησαν νὰ τὸν ὑπακούσουν καὶ  ν κινηθον κατ τν παρανόμων το 1967.
Κανε
ς τους δν πέστρεψε χωρς τν θέλησιν το λαο, νευ δημοψηφίσματος. νς θεσμο τν ποον ο σύγχρονοι «προοδευτικο» «δημοκράται» τρέμουν ς διάβολος τ λιβάνι....
ν θλίψει σκέπτομαι συχνς, σχάτως δ συχνότερον, πόσα π τ πλέον σιχαμερ νομοθετήματα τν τν τς λεεινς Τρίτης λληνικς Δημοκρατίας, ν ντ ν εχον πογραφ παρ διαφόρων «Προέδρων» της, εχον σταλε ες τ γραφεον νς βασιλέως, κατ πόσον πογραφ ατη θ τίθετο... ποθετικ ρωτήματα θ μο πῆτε. Να, ποθετικά, λλ... πάρχει μέγα κα τραγικν «λλά»!
βασιλες «γνήσιος» μ λλην, δν νδιαφέρεται δι τν πανεκλογν του, οτε παύει ν λέγεται κα ν εναι βασιλεύς, ,τι κα ν συμβ.
βασιλες δν περιμένει ν δοξασθ π τν κομμάτων κα δι τν κομμάτων.
Μπορε
κάποιοι ν τν βλέπουν πλς ς χρυσοστόλιστον παγώνι, λλ τ πράγματα δν εναι τόσον πλ.
κατομμύρια πολιτν, ν μέσ προβεβλημένων κα κρατούντων πόρνων κα πορνν, κιναίδων κα πατεώνων, καραγκιόζηδων κα κανάγηδων, χουν νάγκην νς νθρωπίνου προτύπου προσωπικς κα οκογενειακς ζως.
Συνήθως ε
ναι ατο πο π τν «προοδευτικν», «πνευματικῶν», «ἐπωνύμων» συμπολιτν (;) μας, ποκαλονται «ἀνθρωπάκια». Δηλαδ κενοι πο πληρώνουν φόρους, πο μ καμάρι πνε στν ρκωμοσίαν το υο τους ες τν Τρίπολιν, ποὺ δακρύζουν ὅταν περνᾶ ἡ σημαῖα, πο ν γίν πόλεμος, πετοῦν τὸ διαβατήριόν τους στὰ σκουπίδια!
Τ
᾿ «ἀνθρωπάκια» ατά, χι ο «ἄλλοι», χουν χρείαν νς τελευταίου «φίλτρου» ξιοπρεπείας κα θνικο συμφέροντος. Κάποιου πο θ ρνηθ αφνης ν πογράψ κάποιον κατάπτυστον γγραφον δι το ποίου κάποιος σύγχρονος «Καρακάλλας» δύναται ν μετατρέψ τν λλάδα ε
ς ...«τέως Ἑλλάδα»!