Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Περὶ τῶν (λεγομένων) Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων.


Εἰς τὴν σεπτὴν μνήμην τῶν,
Εὐαγγέλου Λεμπέση
καὶ Ἀμβροσίου Μπήρς.

ΟΡΙΣΜΟΣ:
Πνεβματικὸς Ἄνθρωπος καλεῖται ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσῃ ὅτι ἡ ἐκδοτικὴ ἀποτυχία τῆς ποιητικῆς του συλλογῆς «Περικοκλάδες Σιωπῆς», ἢ τοῦ ἐπικοῦ μυθιστορήματός του «Κολασμένες Προσφυγοποῦλες», δὲν ἐπιφέρει χειρότερα ἀποτελέσματα διὰ τὴν ἐξέλιξιν τοῦ παγκοσμίου πνεύματος, οὔτε προσθέτει περισσοτέρους βαθμοὺς εἰς τὸν παγκόσμιον πόνον, ἔναντι τῆς θλίψεως μιᾶς οἰκοκυρᾶς εἰς τὸν Κορυδαλλόν,  τῆς ὁποίας «ἅρπαξαν» τὰ γεμιστὰ εἰς τὸν φοῦρνον.


ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
Οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι ἀρέσκονται νὰ αὐτοπροσδιορίζωνται ὡς «ἐλεύθερα», «ἀνεξάρτητα» κλπ. πνεύματα, πλὴν ὅμως ἡ ἀπόκτησις καὶ ἡ διατήρησις τοῦ τίτλου των ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ἐκ τῶν προθέσεων καὶ τῆς εὐνοίας ἄλλων -ὁμοειδῶν των- Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων.
Οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι διακρίνονται ἔναντι τῶν ΜΗ Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων, ἐπειδὴ διαθέτουν Πνέβμα.
Τὸ ὅτι διαθέτουν Πνέβμα ἀποδεικνύεται –βασικῶς- ἐκ μιᾶς καὶ μόνον των ἀρετῆς. Τῆς Ὑπομονῆς.
Δύνανται -ἐν ἀντιθέσει πρὸς τοὺς ΜΗ Πνεβματικοὺς Ἀνθρώπους- νὰ ὑπομείνουν δοκιμασίας μυητικοῦ χαρακτῆρος, ὡς ἡ «ἀπόλαυσις» ἑνὸς κονσέρτου ἡλεκτρονικῆς μουσικῆς, μιᾶς διαλέξεως περὶ τὴν ψυχογραφίαν τῶν θαλασσίων ἀρθροπόδων, μιᾶς κινηματογραφικῆς ταινίας περιγραφούσης τοὺς βηματικοὺς μετεωρισμοὺς ἑνὸς πελαργοῦ, ἢ κάποιας Ζαζὶ εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Τροχιόδρομον τῶν Παρισίων.
Ἀκόμη, δύνανται οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι νὰ ἀνακαλύπτουν «κρυφὰ νοήματα» εἰς κάποιον σύμπλεγμα λέξεων καλούμενον «ποίημα», ἢ «διασπασμένες μορφές» εἰς κάποιον ἰχνογράφημα χαοτικῆς μορφῆς.
Τέλος, δύνανται νὰ ὑπομείνουν καρτερικῶς τὴν καθυστέρησιν τοῦ παραγγέλματος «Ὁ μπουφὲς εἶναι ἔτοιμος. Περᾶστε!», ἐν ὅσῳ κάποιος ἄλλος φλύαρος Πνεβματικὸς Ἄνθρωπος προσπαθεῖ νὰ ἀπαγγείλῃ ἐκ τοῦ βήματος τὴν Θείαν Κωμῳδίαν ἀπ᾿ τὴν ...ἀνάποδην.

ΟΙ ΒΙΟΤΟΠΟΙ ΤΩΝ ΠΝΕΒΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:
Ἡ κατανομὴ τῶν Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων εἰς τὰ ἠθοβόρα ποιμνιοστάσια, τὰ ἀποκαλούμενα καὶ πολιτικὰ κόμματα, εἶναι ἀνισοβαρής.
Κατὰ κανόνα οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι στεγάζονται εἰς τὰ ποιμνιοστάσια τῆς ἀριστερᾶς ὄχθης (Rive Gauche) τοῦ Πυριφλεγέθοντος Ποταμοῦ.
Ἡ στέγασίς των αὐτή, πέραν κάποιων ἐνδυματολογικῶν καὶ κομμωτικῶν χαρακτηριστικῶν, διαμορφώνει καὶ τὴν γνωστὴν παλαιόθεν σχιζοειδῆ των σχέσιν πρὸς τὴν ΕΞΟΥΣΙΑΝ, τὴν ὁποίαν ὅταν εὑρίσκονται «entre nous» ἐλεεινολογοῦν, ἀλλ᾿ ὅποτε τὴν προσεγγίζουν μεμονωμένως μετατρέπονται εἰς λειχοπίνακας καὶ τυρογλύπτας μῦς, ἐνίοτε δέ καὶ εἰς ...ῥιγολέτους της, ὡς ὁ γνωστὸς γλωσσοπλάστης καθηγητὴς.
Οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν, κινούμενοι ἐπιδεξίως καὶ ἀθεάτως ἐν τοῖς ποιμνιοστασίοις τῆς Rive Gauche, ἀποφεύγουν τὰς μαζικὰς ἐκδηλώσεις τῶν «χυδαίων» ὁπαδῶν, ὡς τὰς συγκεντρώσεις, τὰς διαδηλώσεις καὶ τὰς πορείας, καθ᾿ ὅτι ἀποτελοῦν τὴν «χρυσὴν ἐφεδρείαν» τῶν ποιμνιοστασίων, ὁσάκις παραστῇ ἀνάγκη συντάξεως κάποιου «ψηφίσματος» ἢ «κειμένου στήριξης» κάποιου ἀπατεῶνος, ἢ κάποιας κατεργαριᾶς εἰς βάρος τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς κοινωνίας, ὁπότε –τότε- οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι ἐμφανίζονται ἐν πλήρει δόξῃ ὡς ὑπογράφοντες τὸ ἐν λόγῳ λιβελούργημα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ:
Ἐνῷ εἶναι ἐμφανέστατον ὅτι, ὁ κατοικῶν τὴν χώραν τῶν -ἄλλοτε- Ἑλλήνων λαός, ἐκ τῆς προϊούσης ἀποκολοκυνθώσεώς του λόγῳ:
α΄. τῆς παρατεταμένης τηλοψίας,
β΄. τῆς καταναλώσεως ἐλεεινῶν οἰνοπνευμάτων ποὺ τὰ ἀποκαλεῖ συνήθως μὲ τὰς γελοίας ὀνομασίας «νέκταρ», «διαμάντι», «μπριλλάντι» καὶ λοιπὰ φληναφήματα τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου καὶ τῆς γεμολογίας.
γ΄. τῆς καταναλώσεως τεραστίων μαζῶν λίπους ὑπὸ τὴν ἡμιειρωνικὴν – σχετλιάζουσαν ὁνομασίαν «βρόμικο», τυγχάνει ἄκρως διαχειρίσιμος καὶ διαποιμάνσιμος, τίθεται τὸ ἐρώτημα:
Ποία ἡ ἀνάγκη διατηρήσεως τῶν  Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων εἰς τὰ ὁπλοστάσια τῶν ποιμένων, παρὰ τοῖς ποιμενικοῖς κυσίν (μαντρόσκυλα), τοῖς ποιμενικοῖς αὐλοῖς (φλογέραις), ταῖς ποιμενικαῖς βακτηρίαις (γκλίτσαις) καὶ τοῖς λοιποῖς ἐξαρτήμασιν (μαϊτάπια) τῆς τζοπανικῆς τέχνης;
Θὰ μοῦ πῆτε, καὶ ὁ ἐν τῆ νεότητί του δεινὸς θηλυσκόλωψ καὶ νῦν ἐσχατόγηρος διαθέτει τὸ κατ᾿ ἐξοχὴν ὄργανον διακρίσεως τοῦ φύλου του ἐκ τῆς ἐσχατογραίας. Μήπως τάχα δύναται νὰ ποιήσῃ δι᾿ αὐτοῦ ἄλλον τί πέραν τῆς παροχετεύσεως τῶν πλεοναζόντων ὑγρῶν του;

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Οἱ μισοῦντες τὸ Κράτος καὶ λοιπὰ παράσιτα.

Ὁ γερο Φρειδερῖκος Β΄ κουνάει τὴν μαγκούρα του στοὺς  πιτσιρικάδες τοῦ Βερολίνου ποὺ δείχνουν ἀσέβειαν!










Σχεδὸν ὅλοι οἱ μεγάλοι στοχασταὶ καὶ φιλόσοφοι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τοὺς σημερινοὺς φραπεδοκουλτουριάρηδες, ἀνέκαθεν ὑπῆρξαν ὁπαδοὶ καὶ θιασῶται λόγῳ -καὶ ἔργῳ τινὲς ἐξ αὐτῶν-, ἑνὸς ἰσχυροῦ, ἐθνικοῦ, συγκεντρωτικοῦ κράτους, κατὰ κανόνα ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν ΕΝΟΣ ἀνδρός, ἢ ἄλλοτε ὑπὸ τὴν διοίκησιν μιᾶς μικρᾶς ἀσκητικῆς «ἐλίτ» ἐπαγγελματιῶν κυβερνητῶν.
Ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Κομφούκιος, ὁ Αὐγουστῖνος, ὁ Ἴμπν Χαλντούν, ὁ Πλήθων, ὁ Δάντης, ὁ Ψελλός, ὁ Μακκιαβέλης, ὁ Βάκων, ὁ Κάντιος, ὁ Ἕγελος, ὁ Καρλάυλ καὶ πολλοὶ ἀκόμη, ἀναρίθμητοι, γνωρίζουν καλῶς ὅτι τὸ Κράτος εἶναι τὸ καταφύγιον καὶ τὸ ἀποκούμπι τοῦ μέσου ἀνθρώπου, τοῦ μὴ ἔχοντος τὴν δυνατότητα, ἑνὸς ἰδιωτικοῦ στρατοῦ, μιᾶς ἰδιωτικῆς ἀστυνομίας, μιᾶς ἰδιωτικῆς κλινικῆς, ἑνὸς ἰδιωτικοῦ διδασκάλου...
Τὸ Κράτος ὅμως τῶν ἐνεργῶν πολιτῶν - ὁπλιτῶν, ὄχι τὸ Ῥεμαλοκομεῖον ποὺ ἐγκαθίδρυσαν στὸν τόπον μας ἐδῷ καὶ 40 χρόνια τὰ δημοκοπικὰ περιττώματα, τῆς κοινωνικῆς μπασκλασαρίας ποὺ μᾶς κυβερνᾶ.
Αὐτῶν τῶν ἀχρείων ποὺ ἐδίδαξαν εἰς τὸν Ἕλληνα τὸ  ΑΞΙΩΜΑ:
«Παῖρνε, τρῶγε, πῖνε, πήδα καὶ εὐφραίνου. Ὅλα τζάμπα. Κερνοῦν τὰ κορόιδα ποὺ μάτωσαν ἐπὶ 150 χρόνια καὶ τὰ ...ἀγέννητα κοιλεντερωτὰ ποὺ θὰ σὲ κληρονομήσουν»!

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Κάποτε… κάποιοι…

  
Κάποτε ἡ Πατρὶς ἐκυβερνήθη ὑπὸ προσώπων, ἴσως ὄχι τόσον ἐναρέτων ὅσον ἤξιζεν εἰς ἕνα τόσον ὑπέροχον λαόν, ἀλλὰ τοὐλάχιστον διαθετόντων μορφὴν αὐτοῦ τοῦ τύπου π.χ….






 

 



Κάποτε τὰ πιστωτικὰ ἱδρύματα τῆς Πατρὶδος, ἐδιοικήθησαν ὑπὸ προσώπων, ἴσως ὄχι τόσον σπουδαίων ὅσον ἤξιζεν εἰς ἕνα τόσον ὑπέροχον καταθετικὸν κοινόν, ἀλλὰ τοὐλάχιστον διαθετόντων μορφὴν αὐτοῦ τοῦ τύπου π.χ….










Κάποτε οἱ νόμοι καὶ τὰ διατάγματα τῆς Πατρὶδος, ἔφερον τὴν ὑπογραφὴν προσώπων, ἴσως ὄχι τόσον σημαντικῶν ὅσον ἤξιζεν εἰς ἕνα τόσον εὐφυᾶ λαόν, ἀλλὰ τοὐλάχιστον διαθετόντων μορφὴν αὐτοῦ τοῦ τύπου π.χ….

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Ἐξανιστάμενοι Καραγκιόζαι καὶ Βεζύραι.

Ὁ Βεζυροκαραγκιόζης.
http://www.naftemporiki.gr/story/1012583/ipa-aperiskepti-kai-proklitiki-i-rosiki-eisboli-ston-enaerio-xoro-tis-tourkias
Μὶα ἔκ τῶν ἀθλιωτέρων κυβερνήσεων τῆς ἱστορίας τῶν Η.Π.Α. διέρρηξε τὰ ἰμάτιά της ἐπειδὴ ἕνα ῥωσσικὸν ἀεροσκάφος παρεβίασε τὰ ἐναέρια σύνορα τῆς Τουρκίας. 
Μιᾶς χώρας ἡ ὁποία, ὡς γνωστόν, τηρεῖ εὐλαβικῶς τὸ ἀπαραβίαστον τῶν συνόρων τῶν γειτόνων της.
(Ἐκτὸς ἂν οἱ γείτονες αὐτοὶ κατοικοῦν εἰς περιοχὰς - ἐπαρχίας ἄλλοτε τῆς Ὀθωμανίας καὶ διοικοῦνται ὑπὸ «ἡγετῶν» οἱ ὁποῖοι φέρουν βαρέως τὸ ...«Πρωτόκολλον τοῦ Λονδίνου τοῦ 1828»).

Ὁ Καραγκιοζοβεζύρης.
http://www.naftemporiki.gr/story/1012493/erntogan-to-kuriarxo-kourdiko-komma-sti-boreia-suria-einai-tromokratiko-molonoti-polema-to-ik
Ὁ παράφρων κατὰ φαντασίαν σουλτάνος, θεωρεῖ τοὺς Κούρδους (ἄλλοτε) του τρομοκράτας, παρ᾿ ὅτι (λέει) αὐτοὶ μάχονται κατὰ τοῦ Ἰσλαμικοῦ (Παρα)κράτους.
(Ἐνῷ τὸ μισθοσυντήρητον κοπροσκυλολόι ποὺ ἔχει ῥημάξει τὴν Συρίαν, τὸ ὑπὸ τὴν ἄκρως κομψεπίκομψον ἐπωνυμίαν καὶ «Συριακὴ Ἀντιπολίτευση» ἀποκαλούμενον, δὲν εἶναι τρομοκράται).