Περὶ τῶν (λεγομένων) Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων.

Εἰς τὴν σεπτὴν μνήμην τῶν,

Εὐαγγέλου Λεμπέση

καὶ Ἀμβροσίου Μπήρς.

ΟΡΙΣΜΟΣ:

Πνεβματικὸς Ἄνθρωπος καλεῖται ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀδυνατεῖ νὰ κατανοήσῃ ὅτι ἡ ἐκδοτικὴ ἀποτυχία τῆς ποιητικῆς του συλλογῆς «Περικοκλάδες Σιωπῆς», ἢ τοῦ ἐπικοῦ μυθιστορήματός του «Κολασμένες Προσφυγοποῦλες», δὲν ἐπιφέρει χειρότερα ἀποτελέσματα διὰ τὴν ἐξέλιξιν τοῦ παγκοσμίου πνεύματος, οὔτε προσθέτει περισσοτέρους βαθμοὺς εἰς τὸν παγκόσμιον πόνον, ἔναντι τῆς θλίψεως μιᾶς οἰκοκυρᾶς εἰς τὸν Κορυδαλλόν,  τῆς ὁποίας «ἅρπαξαν» τὰ γεμιστὰ εἰς τὸν φοῦρνον.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:

Οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι ἀρέσκονται νὰ αὐτοπροσδιορίζωνται ὡς «ἐλεύθερα», «ἀνεξάρτητα» κλπ. πνεύματα, πλὴν ὅμως ἡ ἀπόκτησις καὶ ἡ διατήρησις τοῦ τίτλου των ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ἐκ τῶν προθέσεων καὶ τῆς εὐνοίας ἄλλων -ὁμοειδῶν των- Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων.

Οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι διακρίνονται ἔναντι τῶν ΜΗ Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων, ἐπειδὴ διαθέτουν Πνέβμα.

Τὸ ὅτι διαθέτουν Πνέβμα ἀποδεικνύεται –βασικῶς- ἐκ μιᾶς καὶ μόνον των ἀρετῆς. Τῆς Ὑπομονῆς.

Δύνανται -ἐν ἀντιθέσει πρὸς τοὺς ΜΗ Πνεβματικοὺς Ἀνθρώπους- νὰ ὑπομείνουν δοκιμασίας μυητικοῦ χαρακτῆρος, ὡς ἡ «ἀπόλαυσις» ἑνὸς κονσέρτου ἡλεκτρονικῆς μουσικῆς, μιᾶς διαλέξεως περὶ τὴν ψυχογραφίαν τῶν θαλασσίων ἀρθροπόδων, μιᾶς κινηματογραφικῆς ταινίας περιγραφούσης τοὺς βηματικοὺς μετεωρισμοὺς ἑνὸς πελαργοῦ, ἢ κάποιας Ζαζὶ εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Τροχιόδρομον τῶν Παρισίων.

Ἀκόμη, δύνανται οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι νὰ ἀνακαλύπτουν «κρυφὰ νοήματα» εἰς κάποιον σύμπλεγμα λέξεων καλούμενον «ποίημα», ἢ «διασπασμένες μορφές» εἰς κάποιον ἰχνογράφημα χαοτικῆς μορφῆς.

Τέλος, δύνανται νὰ ὑπομείνουν καρτερικῶς τὴν καθυστέρησιν τοῦ παραγγέλματος «Ὁ μπουφὲς εἶναι ἔτοιμος. Περᾶστε!», ἐν ὅσῳ κάποιος ἄλλος φλύαρος Πνεβματικὸς Ἄνθρωπος προσπαθεῖ νὰ ἀπαγγείλῃ ἐκ τοῦ βήματος τὴν Θείαν Κωμῳδίαν ἀπ᾿ τὴν ...ἀνάποδην.

ΟΙ ΒΙΟΤΟΠΟΙ ΤΩΝ ΠΝΕΒΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:

Ἡ κατανομὴ τῶν Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων εἰς τὰ ἠθοβόρα ποιμνιοστάσια, τὰ ἀποκαλούμενα καὶ πολιτικὰ κόμματα, εἶναι ἀνισοβαρής.

Κατὰ κανόνα οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι στεγάζονται εἰς τὰ ποιμνιοστάσια τῆς ἀριστερᾶς ὄχθης (Rive Gauche) τοῦ Πυριφλεγέθοντος Ποταμοῦ.

Ἡ στέγασίς των αὐτή, πέραν κάποιων ἐνδυματολογικῶν καὶ κομμωτικῶν χαρακτηριστικῶν, διαμορφώνει καὶ τὴν γνωστὴν παλαιόθεν σχιζοειδῆ των σχέσιν πρὸς τὴν ΕΞΟΥΣΙΑΝ, τὴν ὁποίαν ὅταν εὑρίσκονται «entre nous» ἐλεεινολογοῦν, ἀλλ᾿ ὅποτε τὴν προσεγγίζουν μεμονωμένως μετατρέπονται εἰς λειχοπίνακας καὶ τυρογλύπτας μῦς, ἐνίοτε δέ καὶ εἰς ...ῥιγολέτους της, ὡς ὁ γνωστὸς γλωσσοπλάστης καθηγητὴς.

Οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν, κινούμενοι ἐπιδεξίως καὶ ἀθεάτως ἐν τοῖς ποιμνιοστασίοις τῆς Rive Gauche, ἀποφεύγουν τὰς μαζικὰς ἐκδηλώσεις τῶν «χυδαίων» ὁπαδῶν, ὡς τὰς συγκεντρώσεις, τὰς διαδηλώσεις καὶ τὰς πορείας, καθ᾿ ὅτι ἀποτελοῦν τὴν «χρυσὴν ἐφεδρείαν» τῶν ποιμνιοστασίων, ὁσάκις παραστῇ ἀνάγκη συντάξεως κάποιου «ψηφίσματος» ἢ «κειμένου στήριξης» κάποιου ἀπατεῶνος, ἢ κάποιας κατεργαριᾶς εἰς βάρος τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς κοινωνίας, ὁπότε –τότε- οἱ Πνεβματικοὶ Ἄνθρωποι ἐμφανίζονται ἐν πλήρει δόξῃ ὡς ὑπογράφοντες τὸ ἐν λόγῳ λιβελούργημα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΡΙΑ:

Ἐνῷ εἶναι ἐμφανέστατον ὅτι, ὁ κατοικῶν τὴν χώραν τῶν -ἄλλοτε- Ἑλλήνων λαός, ἐκ τῆς προϊούσης ἀποκολοκυνθώσεώς του λόγῳ:

α΄. τῆς παρατεταμένης τηλοψίας,

β΄. τῆς καταναλώσεως ἐλεεινῶν οἰνοπνευμάτων ποὺ τὰ ἀποκαλεῖ συνήθως μὲ τὰς γελοίας ὀνομασίας «νέκταρ», «διαμάντι», «μπριλλάντι» καὶ λοιπὰ φληναφήματα τοῦ ὀρυκτοῦ πλούτου καὶ τῆς γεμολογίας.

γ΄. τῆς καταναλώσεως τεραστίων μαζῶν λίπους ὑπὸ τὴν ἡμιειρωνικὴν – σχετλιάζουσαν ὁνομασίαν «βρόμικο», τυγχάνει ἄκρως διαχειρίσιμος καὶ διαποιμάνσιμος, τίθεται τὸ ἐρώτημα:

Ποία ἡ ἀνάγκη διατηρήσεως τῶν  Πνεβματικῶν Ἀνθρώπων εἰς τὰ ὁπλοστάσια τῶν ποιμένων, παρὰ τοῖς ποιμενικοῖς κυσίν (μαντρόσκυλα), τοῖς ποιμενικοῖς αὐλοῖς (φλογέραις), ταῖς ποιμενικαῖς βακτηρίαις (γκλίτσαις) καὶ τοῖς λοιποῖς ἐξαρτήμασιν (μαϊτάπια) τῆς τζοπανικῆς τέχνης;

Θὰ μοῦ πῆτε, καὶ ὁ ἐν τῆ νεότητί του δεινὸς θηλυσκόλωψ καὶ νῦν ἐσχατόγηρος διαθέτει τὸ κατ᾿ ἐξοχὴν ὄργανον διακρίσεως τοῦ φύλου του ἐκ τῆς ἐσχατογραίας. Μήπως τάχα δύναται νὰ ποιήσῃ δι᾿ αὐτοῦ ἄλλον τί πέραν τῆς παροχετεύσεως τῶν πλεοναζόντων ὑγρῶν του;