Ὁ δικαιολογητικὸς καὶ ὁ προφατικὸς λόγος διαφόρων, προκειμένου νὰ καλύψωσιν εἴτε τὴν ῥαθυμίαν των, εἴτε τὴν νοητικὴν των ἀνεπάρκειαν, πάντοτε μὲ διεσκέδαζε, εἴτε ἐν τῇ συγχρόνῳ ψυχαγωγικῇ ἐννοίᾳ τοῦ ῥήματος «διασκεδάζω», εἴτε ἐν τῇ παρωχημένῃ καὶ κυριολεκτικῇ ἐννοίᾳ αὐτοῦ τῇ συμφύτῳ τοῦ ...διασκορπισμοῦ.
Οὕτω, λόγου χάριν εὐθύμως ἐνθυμοῦμαι τὰ ἔτη ἐκεῖνα τὰ μετὰ τὸ 1975, ὅτε ὁ ψυχοπνευματικὸς μπολσεβικισμός, προτοῦ ἑδραιωθῇ καὶ καθιερωθῇ ἐν ταῖς ἡμέραις μας, ἐποίει τὰ πρῶτα του δειλὰ βηματάκια εἰς τὴν ἀγαπημένην μας Gayorangeland.(1)
Τότε, ὅταν οἱ λογῆς ἡγετῖσκοι οἱ φέροντες ἀκρυλικὸν ἐγκέφαλον καὶ ψυχὴν ἀκαλήφης, «ἐτακτοποίουν» (καὶ) τὸ λεγόμενον (ὑπ᾿ αὐτῶν) «γλωσσικὸν ζήτημα» διὰ τῶν ...εὐήχων προπαροξυτόνων καὶ λοξυγγοειδῶν ῥεκασμῶν τοῦ τύπου «Ἀριστοτέλειου Πανεπιστήμιου» καὶ ἀνεμόρφωνον τὴν ἑλληνικὴν γραφὴν διὰ τοῦ λεγομένου «Μονοτονικοῦ» καὶ τῆς ἐν χρῷ κουρᾶς της.
Τότε διάφοραι πνευματικαὶ ἀνθοκράμβαι, προκειμένου νὰ δικαιολογήσωσι τὴν κεκαρμένην γραφήν, ἀνεκάλυψαν μετὰ τῆς πυρίτιδος, τῆς κωλότσεπης εἰς τὰς περισκελίδας καὶ τῆς κέτσαπ, ὅτι οἱ «Ἀρχαῖοι δὲν ἐτόνιζαν τὶς λέξεις καὶ ὅτι οἱ τόνοι καὶ τὰ πνέ(β)ματα μπῆκαν (sic) ἀπὸ τοὺς (μειωμένης ἑλληνικότητος) Ἀλεξανδρινούς». Καὶ αὐτὰ τὰ ἤκουες τότε, ὑπὸ τινων ἀνθρώπων, ἀγνοούντων ἐνίοτε καὶ τὸ ἂν ὁ Ἡράκλειτος εἶναι παλαιότερος τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ.
Οὕτω, οἱ ἐν λόγῳ «μᾶς τὴν ἔβγαιναν καὶ ἀπὸ δεξιά» ὡς «Σοῦπερ Ἑλληναράδες» καὶ ἡμεῖς οἱ οὐτιδανοί συνεχισταὶ τῆς τονικοπνευματικῆς παραδόσεως, κάτι σὰν τὸν Ἐλύτην π.χ., ἐνεφανιζόμεθα ὡς ...Ὑποέλληνες. Κάτι σὰν καὶ κείνους τοὺς πτωχοὺς Ἀγγλοσάξωνας συγγενεῖς, ποὺ οἱ «βέροι» Ἄγγλοι, ὅταν τοὺς συνιστοῦν λέγουν «We shall have the pleasure of welcoming mr. Jones, from the Colonies...».
Ἀλλὰ εἰς τὴν πρακτικὴν τῶν «ἀρχαίων ἡμῶν (;) προγόνων» προσφεύγουν καὶ ἐκεῖνοι οἱ ἀ-γενεῖς οἱ «μὲ τὸ καλημέρα» ἐκτοξεύοντες τὸν ἑνικὸν τῆς οἰκειότητος, ὡς ἂν εἴχωμεν συσκηνώσει ὑπὸ τὸ αὐτὸ ἀντίσκηνον εἰς τὸν στρατόν.
Καὶ ἂν τολμήσῃς νὰ τοὺς τὸ ἐπισημάνῃς, ἂν μὲν εἶναι ὑπάλληλοι ἐφορίας ἢ κάποιου λελῃστευμένου ἀσφαλιστικοῦ ταμείου, δύνανται νὰ σὲ «ἐκδικηθοῦν», ζητοῦντες στρατολογικὸν πιστοποιητικὸν τοῦ γυναικαδέλφου σου, ἂν εἶναι τίποτε πωληταί νεωτερισμῶν ἢ ὁδηγοὶ ἀγοραίου ὀχήματος, μπορεῖ ν᾿ ἀκούσῃς τὸ ἀμίμητον «οἱ Ἕλληνες δὲν μιλᾶνε στὸν πληθυντικό»!
Βεβαίως τὸ ἤκουσα πρὸ ἡμερῶν καὶ ὑπὸ «μορφωμένου» κυρίου, ὁ ὁποῖος μάλιστα τὰ ἔβαλε μὲ τοὺς συνήθεις ὑπόπτους Βαυαρούς, ὅτι -τάχα- ἐκεῖνοι οἱ μοχθηροὶ ἀνθέλληνες, μαζὶ μὲ ἄλλα κακά, ὡς ὁ Ἀστικὸς Κῶδιξ, ὁ ζῦθος, τὸ κασκέτον μετὰ γείσου (μπαβαρέζικος κοῦκος) ἀντὶ τοῦ ...ἐθνικοῦ φεσίου, μᾶς ἐφόρτωσαν μὲ τὸν πληθυντικόν!
Ῥαθύμως τοῦ ἀπήντησα:
-Μάλιστα! Ὀρθῶς λέγεις. Καιρὸς νὰ τὸν καταργήσωμε, μάλιστα διὰ νόμου -ὡς νεοέλληνες ποὺ εἴμεθα-, καὶ οἱ Γερμανοὶ ὅμως καλὸν θὰ εἶναι νὰ καταργήσουν τὰ μαχαιροπήρουνα καὶ νὰ τρώγουν μὲ τὰ χέρια ὡς ὑποσαχάριοι νομάδες!
- Αὐτὸ πάλι ποὺ κολλάει; Ἠρώτησεν ὁ «μορφωμένος».
- Νά, τὸ εἶπα λόγῳ Βαυαρῶν καὶ Ὄθωνος.
- Δηλαδή;
-Νά, ὁ Ὄθων μᾶς «ἔφερε» τὸν πληθυντικόν λέγεις. Ἔ, καὶ γώ σοῦ λέγω ὅτι, ὅτε ἡ ἀδελφὴ τοῦ Βουλγαροκτόνου πριγκήπισσα Θεοφανώ ἐνυμφεύθη τὸν Ὄθωνα Α΄ τῆς Γερμανίας (2) , μαζὶ μὲ τὰ προικιὰ της ἔφερε στοὺς Γερμανοὺς καὶ τὰ μαχαιροπήρουνα. Μέχρι τότε καὶ δι᾿ ἀρκετὸν ἀκόμη καιρόν, αὐτοὶ ἔτρωγον διὰ γυμνῶν χειρῶν. Καιρὸς δὲν εἶναι νομίζω νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰς ...ἐθνικὰς των συνηθείας;
- ...
(2) Οἱ γάμοι ἐτελέσθησαν ἐν Ῥώμῃ τῷ 972 μ.Χ.
Οὕτω, λόγου χάριν εὐθύμως ἐνθυμοῦμαι τὰ ἔτη ἐκεῖνα τὰ μετὰ τὸ 1975, ὅτε ὁ ψυχοπνευματικὸς μπολσεβικισμός, προτοῦ ἑδραιωθῇ καὶ καθιερωθῇ ἐν ταῖς ἡμέραις μας, ἐποίει τὰ πρῶτα του δειλὰ βηματάκια εἰς τὴν ἀγαπημένην μας Gayorangeland.(1)
Τότε, ὅταν οἱ λογῆς ἡγετῖσκοι οἱ φέροντες ἀκρυλικὸν ἐγκέφαλον καὶ ψυχὴν ἀκαλήφης, «ἐτακτοποίουν» (καὶ) τὸ λεγόμενον (ὑπ᾿ αὐτῶν) «γλωσσικὸν ζήτημα» διὰ τῶν ...εὐήχων προπαροξυτόνων καὶ λοξυγγοειδῶν ῥεκασμῶν τοῦ τύπου «Ἀριστοτέλειου Πανεπιστήμιου» καὶ ἀνεμόρφωνον τὴν ἑλληνικὴν γραφὴν διὰ τοῦ λεγομένου «Μονοτονικοῦ» καὶ τῆς ἐν χρῷ κουρᾶς της.
Τότε διάφοραι πνευματικαὶ ἀνθοκράμβαι, προκειμένου νὰ δικαιολογήσωσι τὴν κεκαρμένην γραφήν, ἀνεκάλυψαν μετὰ τῆς πυρίτιδος, τῆς κωλότσεπης εἰς τὰς περισκελίδας καὶ τῆς κέτσαπ, ὅτι οἱ «Ἀρχαῖοι δὲν ἐτόνιζαν τὶς λέξεις καὶ ὅτι οἱ τόνοι καὶ τὰ πνέ(β)ματα μπῆκαν (sic) ἀπὸ τοὺς (μειωμένης ἑλληνικότητος) Ἀλεξανδρινούς». Καὶ αὐτὰ τὰ ἤκουες τότε, ὑπὸ τινων ἀνθρώπων, ἀγνοούντων ἐνίοτε καὶ τὸ ἂν ὁ Ἡράκλειτος εἶναι παλαιότερος τοῦ Μιχαὴλ Ψελλοῦ.
Οὕτω, οἱ ἐν λόγῳ «μᾶς τὴν ἔβγαιναν καὶ ἀπὸ δεξιά» ὡς «Σοῦπερ Ἑλληναράδες» καὶ ἡμεῖς οἱ οὐτιδανοί συνεχισταὶ τῆς τονικοπνευματικῆς παραδόσεως, κάτι σὰν τὸν Ἐλύτην π.χ., ἐνεφανιζόμεθα ὡς ...Ὑποέλληνες. Κάτι σὰν καὶ κείνους τοὺς πτωχοὺς Ἀγγλοσάξωνας συγγενεῖς, ποὺ οἱ «βέροι» Ἄγγλοι, ὅταν τοὺς συνιστοῦν λέγουν «We shall have the pleasure of welcoming mr. Jones, from the Colonies...».
Ἀλλὰ εἰς τὴν πρακτικὴν τῶν «ἀρχαίων ἡμῶν (;) προγόνων» προσφεύγουν καὶ ἐκεῖνοι οἱ ἀ-γενεῖς οἱ «μὲ τὸ καλημέρα» ἐκτοξεύοντες τὸν ἑνικὸν τῆς οἰκειότητος, ὡς ἂν εἴχωμεν συσκηνώσει ὑπὸ τὸ αὐτὸ ἀντίσκηνον εἰς τὸν στρατόν.
Καὶ ἂν τολμήσῃς νὰ τοὺς τὸ ἐπισημάνῃς, ἂν μὲν εἶναι ὑπάλληλοι ἐφορίας ἢ κάποιου λελῃστευμένου ἀσφαλιστικοῦ ταμείου, δύνανται νὰ σὲ «ἐκδικηθοῦν», ζητοῦντες στρατολογικὸν πιστοποιητικὸν τοῦ γυναικαδέλφου σου, ἂν εἶναι τίποτε πωληταί νεωτερισμῶν ἢ ὁδηγοὶ ἀγοραίου ὀχήματος, μπορεῖ ν᾿ ἀκούσῃς τὸ ἀμίμητον «οἱ Ἕλληνες δὲν μιλᾶνε στὸν πληθυντικό»!
Βεβαίως τὸ ἤκουσα πρὸ ἡμερῶν καὶ ὑπὸ «μορφωμένου» κυρίου, ὁ ὁποῖος μάλιστα τὰ ἔβαλε μὲ τοὺς συνήθεις ὑπόπτους Βαυαρούς, ὅτι -τάχα- ἐκεῖνοι οἱ μοχθηροὶ ἀνθέλληνες, μαζὶ μὲ ἄλλα κακά, ὡς ὁ Ἀστικὸς Κῶδιξ, ὁ ζῦθος, τὸ κασκέτον μετὰ γείσου (μπαβαρέζικος κοῦκος) ἀντὶ τοῦ ...ἐθνικοῦ φεσίου, μᾶς ἐφόρτωσαν μὲ τὸν πληθυντικόν!
Ῥαθύμως τοῦ ἀπήντησα:
-Μάλιστα! Ὀρθῶς λέγεις. Καιρὸς νὰ τὸν καταργήσωμε, μάλιστα διὰ νόμου -ὡς νεοέλληνες ποὺ εἴμεθα-, καὶ οἱ Γερμανοὶ ὅμως καλὸν θὰ εἶναι νὰ καταργήσουν τὰ μαχαιροπήρουνα καὶ νὰ τρώγουν μὲ τὰ χέρια ὡς ὑποσαχάριοι νομάδες!
- Αὐτὸ πάλι ποὺ κολλάει; Ἠρώτησεν ὁ «μορφωμένος».
- Νά, τὸ εἶπα λόγῳ Βαυαρῶν καὶ Ὄθωνος.
- Δηλαδή;
-Νά, ὁ Ὄθων μᾶς «ἔφερε» τὸν πληθυντικόν λέγεις. Ἔ, καὶ γώ σοῦ λέγω ὅτι, ὅτε ἡ ἀδελφὴ τοῦ Βουλγαροκτόνου πριγκήπισσα Θεοφανώ ἐνυμφεύθη τὸν Ὄθωνα Α΄ τῆς Γερμανίας (2) , μαζὶ μὲ τὰ προικιὰ της ἔφερε στοὺς Γερμανοὺς καὶ τὰ μαχαιροπήρουνα. Μέχρι τότε καὶ δι᾿ ἀρκετὸν ἀκόμη καιρόν, αὐτοὶ ἔτρωγον διὰ γυμνῶν χειρῶν. Καιρὸς δὲν εἶναι νομίζω νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰς ...ἐθνικὰς των συνηθείας;
- ...
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Gay (φαιδρά) Orange (πορτοκαλέα) Land (χώρα) = ἡ Ἑλλάς.(2) Οἱ γάμοι ἐτελέσθησαν ἐν Ῥώμῃ τῷ 972 μ.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου