George Butterworth

Μακάριοι

Στὴν μνήμη τοῦ ὑπολοχαγοῦ Τζώρτζ Μπάττεργουέρθ.

(Λονδῖνον, 12 Ἰουλίου 1885 - Σόμ Γαλλία, 5 Αὐγούστου 1916)

Μακάριοι οἱ πεσόντες ἐν νεότητι.

Τὸ πλούσιο χῶμα πάνω τους θὰ πέσῃ

σὰν μέρος τῆς σαρκὸς τους.

Ἡ βροχὴ ποὺ θὰ ξεπλένῃ τὸ αἷμα τῶν κροτάφων τους

τῶν οὐρανῶν ἔσεται προσκύνησις.

Τὰ δάκρυα μακρινῶν ἀγαπημένων καυτὲς ἔσονται σταγόνες

χρυσοῦ τετηγμένου, ποὺ ξέφυγ᾿ ἀπὸ λάθος,

σὲ χυτήριο ἀτσαλένιων κανονιῶν.

Σταγόνες μεταμορφώσεως,

σταγόνες γονίμου ἐκτοξεύσεως

σὲ μῆτρες μιᾶς ἀλλιώτικης ζωῆς.

Δέν θὰ βγοῦν μωρὰ ποὺ κλαῖνε καὶ γερνοῦν.

Θὰ βγοῦν᾿ ἀθάνατα πουλιὰ τοῦ ὠκεανοῦ.

Πουλιὰ ἐλεύθερα κι ἀπροσδόκητα.

Θὰ βγοῦν᾿ ἀχτῖδες σὰν λυτρώσεως λόγχες

πού πέφτουν ἄνωθεν.

Στίχοι θὰ βγοῦν καὶ μουσικές.

Θὰ βγοῦν χρησμοὶ ἀκλόνητοι.

Θὰ βγοῦνε εἰκονίσματα πού θὰ δακρύζουν.

Θὰ βγοῦν ὁλόχρυσα ἱστία σωτηρίων νηῶν.

Μὲ πληρώματα ἁγίους καὶ ὀσίους.

Ὄχι! Ὅταν ὅλα θὰ σήπωνται,

Ἐκεῖνοι θὰ ὑπερίπτανται τῆς Κοιλάδος τῶν Δακρύων.

Φαέθοντες ἐκεῖνοι,

θὰ μᾶς τραβοῦνε βίαια νὰ ξεκολλήσουμ᾿ ἀπ᾿ τὴν λάσπη.

Τὴν λάσπη τῆς Φλάνδρας,

μὰ καὶ τῶν ἄλλων πεδιάδων τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου.

Γιὰ νὰ πετάξουμε μαζὶ τους σὲ νέες τροχιές.

Δικὴ τους σαρκοφάγος ὅλη ἡ Γῆ.

Χωρὶς χρυσάφια, ξῦλα μυριστικὰ καὶ σουδάρια λινά.

Δικὸ τους μνῆμα ὁ πλανήτης,

μὲ τὰ βουνά, τὶς λίμνες, τὰ ποτάμια,

ποὺ πάντα τὶς θάλασσες ποθοῦν.

https://www.youtube.com/watch?v=l1ApBSs18g4