Περὶ χρωμάτων.

Ὅταν ἀνήκῃς εἰς μιὰν ὁμάδα τῆς ὁποίας ἰδεολογίαν ἀποτελεῖ ἡ πεποίθησις τῆς λευκότητος τῶν πάντων, τὸ νὰ ἐκφράζῃς μετ᾿ ἐπιμονῆς τὴν στρεβλὴν σου πεποίθησιν περὶ τὸ μέλαν χρῶμα τοῦ κόρακος, τοῦτο σὲ καθιστᾷ τοὐλάχιστον προδότην τῆς ἰδεολογίας σου.

Προτεινομένη Μουσικὴ ὑπόκρουσις:
Φράντς Σοῦβερτ:
Τέταρτον μέρος ἐκ τοῦ «Κουϊντέτου τῆς Πέστροφας» ἀρ. καταλ. Ντώυτς 667.
 https://www.youtube.com/watch?v=HwbWvGtaZGo
 

Ὠριγένης

Ἀπ᾿ τὸν δερμάτινο χιτῶνα του βγαλμένος,

Λήγει τὴν ἐξορία του στὴν Ὕλη.

Σέρνει μέ βιάση θαμαστή, ψυχὲς βασανισμένες.

Μόναχικὸ στὸ Σκότος τῆς Φθορᾶς χρυσὸ καντήλι.

Μαχαίρι κοφτερὸ τοὺς κάβους κόβει,

Χωμάτινης ζωῆς τὴν πρόσκαιρη ἀρτηρία.

Ἀνηλεὴς στὴν μοιρασιὰ τοῦ ἐλέους,

Σάρκα σφαγμένη στὰ μάρμαρα τὰ κρύα.

Καὶ νάτος! ἐπιστρέφει ὁ Ἱππότης τῆς Μονάδος,

Τοὺς πεπτωκότας καὶ τὸν Δαίμονα τραβώντας,

Ἀπὸ τοῦ Λάκκου τῆς Ἀρᾶς τὰ σκότεινα τὰ βάθη,

Μιὰ Νέα Τάξι, Οὐρανοῦ καὶ Γῆς ὑμνολογώντας.

Les cavaliers de la calamité.