Up Pompeii ἢ, ἡ δευτέρα ...ἑτεροκτονία τοῦ Μάρκου Πορκίου Κάτωνος.

Αἱ κεραμίδες συνήθως πίπτουν ἐπὶ τῶν κεφαλῶν μας ἀπροειδοποιήτως.

Ἐνίοτε ὅμως, πρέπει νὰ εἴμεθα πανέτοιμοι ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν, διὰ τὴν ...κεράμωσιν, ὁσάκις περιφερόμεθα εἰς τόπους ὅπου εἴτε αἱ στέγαι δὲν ἐπισκευάζονται  ἀφ᾿ ὅτου ἐπεστρώθησαν διὰ τῶν κεράμων, ὡς συνέβη εἰς τὸν ἀτυχέστατον Ἄρειον ὅτε διήρχετο κάτωθεν τῆς οἰκίας τοῦ ταλαιπώρου Μπὲν Χούρ, εἴτε εἰς τόπους ὅπου αἱ οἰκοκυραὶ τὰς ἐκτοξεύουν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τῶν διερχομένων, ὡς τοῦτο συνέβη ἐν Ἄργει εἰς τὸν τρομερὸν ἄνακτα τῆς Ἠπείρου τὸν Πύρρον!

Θὰ ἔπρεπε καὶ ὁ γράφων νὰ ἀναμένῃ κάποιαν ῥαδιο-φονικὴν κεραμίδαν, ὡς διατελῶν ἀκροατὴς τοῦ 3^ου Προγράμματος τῆς (ἄλλοτε) Ἐθνικῆς Ῥαδιοφωνίας ἀπὸ τοῦ ἔτους 1973.

Ἡ ἀμάθεια δὲν εἶναι ντροπή. Ντροπὴ εἶναι τὸ νὰ σιτίζεσαι δαψιλῶς ἐν τῷ ἀκενώτῳ πρυτανείῳ τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους, διὰ νὰ «παράγῃς πολιτισμόν» (sic) καὶ ἀντ᾿ αὐτοῦ νὰ  πωλῇς φύκια ἡμιμαθείας ὡς ...ὁλοσηρικὰς κορδέλλας.

Ἡ ἐκπομπή: Ὥρα 19.05 περίπου, εἰς τὸ 3^ον Πρόγραμμα τῆς 29^ης Δεκεμβρίου τοῦ θορυβωδως ἐκπνέοντος ἔτους 2015.

Κάποια Gallina Vurlensis μὲ ἀρκούντως αἰσθαντικὴν φωνήν, -ὡς εἴθισται νὰ ἀκούωνται αἱ φωναὶ ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ «Μεγάλου Τιμονιέρη» τοῦ 3^ου καὶ ἐντεῦθεν-, προσπαθεῖ νὰ σχολιάσῃ διὰ τῶν γνωστῶν σχοινοτενῶν ἐκείνων λογιδρίων ποὺ «γεμίζουν» τὸν χρόνον τῶν ἐκπομπῶν τοῦ διαύλου, ἕνα μελόδραμα τοῦ Ἀντωνίου Βιβάλδη.

Ἐπρόκειτο διὰ τὸ ἔργον «Ὁ Κάτων ἐν Ὑτίκῃ» (Catone in Utica).

Προφανῶς ἡ ἀπαίδευτος κόρη ἔχουσα πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν συσκευασίαν τοῦ δίσκου, προσεπάθησε νὰ μεταφράσῃ «στὰ πεταχτὰ» τὰ ἐπ᾿ αὐτοῦ περὶ τὸν Κάτωνα καὶ τὴν Ὑτίκην γραφόμενα, πρὸς χάριν τῆς ἐνημερώσεως τοῦ κοινοῦ.

«Κατόνε ιν Γιούτικα» κατὰ τὴν ἄποψίν της περὶ ἐκφορᾶς τῆς ἰταλικῆς γλώσσης, ἐλέγετο ἡ ὄπερα. Γιούτικα, ὅπως ἡ πόλις Ἰούτη τῶν ΗΠΑ, ἢ ὁ Γιούδας ποὺ τὸν πυρπολοῦν οἱ ἀπαίσιοι ἀντισημῖται εἰς τὰ Ἄνω Σέκλανα τὴν Κυριακὴν τοῦ Πάσχα.

Καὶ μᾶς εἶπε (τρομάρα της) ὅτι κατὰ τὸν Ἐμφύλιον Πόλεμον μεταξὺ τοῦ Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος καὶ τῶν ...κατοίκων τῆς Πομπηίας, ὁ Κάτων(ας) μετέβη εἰς τὴν Γιούτικαν τῆς Βορείου Ἀφρικῆς, ὅπου καὶ ἔκαμε ῥωμαϊκὸν χαρακίρι.

Τὶ ἤθελε νὰ εἴπῃ ἡ Gallina Vurlensis;

Ἂν εἰς τὸ σχολεῖον ὅπου τὴν ἔστειλαν, ἔδιδε ὁλίγην προσοχὴν κατὰ τὸ μάθημα τῆς Ἱστορίας, ἢ ἂν εἶχε διδαχθεῖ εἰς τὰ Λατινικὰ τὸ «De Bello Civili», ἢ τέλος πάντων βρὲ ἀδερφέ!, προτοῦ στήσῃ τὴν ἐκπομπούλαν της ἄνοιγε τὴν ῥημάδαν τὴν  Οὐϊκιπαιδείαν εἰς τὸ https://en.wikipedia.org/wiki/Cato_the_Younger, θὰ ἠδύνατο νὰ γνωρίζῃ ὅτι οὐδέποτε οἱ συβαρῖται καὶ «φιλήσυχοι» κάτοικοι τῆς Πομπηίας ἀνεμείχθησαν εἰς ἐμφυλίους περιπετείας καὶ λοιποὺς λεονταρισμούς,!

Ἁπλῶς, μετὰ τὸν τραγικὸν θάνατον τοῦ Πομπηίου τοῦ Μεγάλου, ὁ Καῖσαρ κατεδίωξε τοὺς ὑπὸ τὸν Κάτωνα πλέον ὁπαδοὺς του (Pompeiani) Πομπηιανούς, μέχρι τὴν Ὑτίκην τῆς Ἀφρικῆς.

Ἐκεῖ ὁ ἀξιοπρεπὴς Κάτων ἔδωσε τέλος εἰς τὴν ζωὴν του, διὰ νὰ μὴ τύχῃ τῆς ἀποδοθείσης εἰς αὐτὸν ἀμνηστίας ὑπὸ τοῦ μεγαθύμου Καίσαρος, πρὸς τὸν ὁποῖον δὲν ἤθελε νὰ «χρωστᾶ χάρες».

Εἶναι ἀξιοθρήνητοι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι, ὡς οἱ νεώτεροι πολιτικοὶ τῆς ἀτυχοῦς μας χώρας, εἰς αἰφνιδίας καὶ συντόμους μεταστροφὰς τῆς ἀνικανότητός των, προσπαθοῦν νὰ κάμουν κάτι περισσότερον ἐξ αὐτοῦ διὰ τὸ ὁποῖον δύνανται.

Ἀντὶ ἡ ἐν λόγῳ νὰ βγάλῃ τὸν δίσκον ἐκ τοῦ καλύμματος, νὰ τὸν τοποθετήσῃ εἰς τὴν ὁπὴν τοῦ συμπαγοδισκοφώνου τοῦ σταθμοῦ, νὰ πατήσῃ τὸ «πλέυ», νὰ στρίψῃ τσιγάρον, νὰ ἀπολαύσῃ τὸν φρεδοκῖνον καφφέν μὲ τὴν λίμαν τῶν ὀνύχων παρὰ τῷ κοσμοπόλιταν, ἐνεπλάκη εἰς τὰς φρικαλέας περιπετείας τοῦ ῥωμαϊκοῦ Ἐμφυλίου Πολέμου.

Ἁπλῶς ἦτο τυχερή.  Διότι τὸ «κοινὸν» εἶναι ἀνεκτικὸν καὶ ἐν Τόπῳ Ἀνοχῆς ἐγκαταβιοῦν.

Θὰ μοῦ πῇς φίλε ἀναγνώστα, «ἐδῷ τὸ κοινὸν χάφτει τοὺς λογῆς ταρταρίνους οἵτινες ἄλλοτε συντρίβουν τοὺς νταβατζῆδες, ἄλλοτε πιστοποιοῦν τὴν ὕπαρξιν λεφτῶν ἀνυπάρκτων, ἄλλοτε σκίζουν μνημόνια, συνθήκας καὶ διαθήκας, ἡ ἕρμη ἡ Gallina σὲ ἐμάρανε;».

Ναί, ξέρω! Ἄλλωστε ἔχεις ἔτοιμον τὸ γνωστὸν νεοελληνικίστικον ἐξυπνολόημα περὶ τοῦ ψαρ(γ)ιοῦ ποὺ βρομάει ἀπ᾿  τὸ κεφάλι κλπ., κλπ...

Ὅμως, ἐπειδὴ ὁ Φρεάντλης εἶναι μισο-νησιώτης καὶ ἐξ ἐνδόξου νήσου, κάτι τέτοιες ἀρλοῦμπες δὲν τὲς χάφτει.

Ἔχει «καθαρίσει» καὶ  φάγει χιλιάδας ἰχθύων. Καὶ ξεύρει ὅτι κανένα ψάρι, ἀκόμη καὶ ἡ βορβοροδίαιτος μπάφα, δὲν βρομάει ἐκ τῆς κεφαλῆς.

Ὅλα των βρομοκοποῦν καὶ ζέχνουν ἐκ τῆς κοιλίας, δι᾿ αὐτὸ καὶ ἐν πρώτοις, τὰ ξεκοιλιάζομεν, δὲν τὰ ἀποκεφαλίζομεν!

Ἀλλὰ ποῖος θὰ ἐτόλμα ποτὲ νὰ ἁπλώσῃ χέρι εἰς τὴν παχείαν κοιλίαν τῆς –λεγομένης- κρατικῆς ῥαδιοφωνίας, χωρὶς νὰ τὸ ...χάσῃ;